سهم مردم دایکندی از ده هزار کیلومتر سرک اسفالت شده در کشور

سهم مردم دایکندی از ده هزارکیلومتر سرک که در افغانستان ساخته شده است ،صفر است

خبر گزاری پژواک چندی پیش گزارش داد جدا از ساختن شاهراهها وجاده های بزرگ، بیش از ده هزارکیلومتر سرک ازسال ٢٠٠٢ تاکنون ازطریق برنامه ملى راه سازى روستایى درکشور، بازسازى گردیده است .

این پروگرام از سال ٢٠٠٢ تا به حال به منظور وصل کردن روستاها به همدیگر ازطریق سرکها توسط برنامه ملى راه سازى روستایى راه اندازى شده است.

ستار سلیم مسوول واحد هماهنگى برنامه ملى راه سازى روستایى، به آژانس خبرى پژواک گفت که این سرک ها در سطح کشور، بخصوص در ولایتهای بدخشان، بلخ، غور، جوزجان و سمنگان ترمیم ، قیر ریزى و یا بازسازى شده است.

منبع مى افزاید که ازسال ٢٠٠٢ تاکنون ٧٧ پل بزرگ و بیش از یکصد هزار متر پلچک و دیوارهاى استنادى در سراسر کشور، توسط این برنامه ساخته شده است .

سلیم، هدف راه اندازى این برنامه راکاهش فقراقتصادى ومشکلات مردم از ناحیه حمل نقل عنوان کرد و به آژانس خبرى پژواک گفت که راه های مواصلاتی نقش عمده در رشد اقتصاد کشور دارند.

او میگویدکه به همین منظوراجراى برنامه ملى راه سازى روستایى دراولویت کارى دولت قراردارد.

وى علاوه کرد که برنامه ملی راه سازی روستایى درنظرداردتادرجریان سال روان، بیش از چهارهزار کیلو متر سرک دیگر رابه هزینه ٦١٣ میلیون دالرامریکایى، از کمک کشور هاى مساعدت کننده نیز بازسازى نماید.

به گفتۀ موصوف، با بازسازی این سرک هابخش عمده راه هاى مواصلاتى روستایى احیا شده وسبب کاهش مشکلات مردم درسراسرکشورخواهدشد.

مسوول واحد هماهنگى برنامه ملى راه سازى روستایى مى افزایدکه حفظ ومراقبت اضافه از دو هزار کیلومترسرک دیگر درپلان سه ساله این برنامه نیز درنظرگرفته شده است .

در همین حال، مسوولین این برنامه، نبودکارمندان مسلکی , نا امنی، پائین بودن ظرفیت درادارات دولتى وغیردولتى ومشکلات مالى راازچالش اساسى فرا راه کار خود عنوان میکنند.

مسوول واحد هماهنگى برنامه ملى راه سازى روستایى ، بازسازی سرکها و رشد سکتور ترانسپورت را از برنامه های عمده کاری دولت خوانده میگویدکه تبدیل شدن افغانستان به عنوان یک کشورترانزیتى درمنطقه سبب رشد بى سابقه اقتصادافغانستان خواهدشد.

البته جای شکی نیست من هم مثل هر افغان دیگر وقتی گزارش و خبری را در عرصه توسعه و پیشرفت کشور می شنوم خوشحال می شوم .امّا ناراحتی ما از این است وقتی یک نگاهی به ولایت دایکندی و یا به سایر مناطق هزاره جات می اندازیم و می بینیم که یک متر را گذاشته و حتی یک سانتی متر هم در دایکندی سرک و راه های مواصلاتی پخته نشده است و این ذهنیت برای ما پیش میایند که مثل در افغانستان سیاست های تبعیضی نقطه پایانی ندارد ؟ دیوار های بلند تبعیض و بی عدالتی سبب شده است که شادی ها در عرصه آبادی و عمران ، برابر میان همه شهروندان کشور تقسیم نگردد.سئوال نگارنده از دولتمردان وسیاستگزاران کشور این است که سهم مردم شریف دایکندی از این ده هزار کیلومتر سرک پخته شده در کشور کجا است؟ ایا مردم دایکندی جز شهروندان افغانستان نیست؟ سبب فراموشی ولایت دایکندی چیست ؟ ایا مفهوم شعار سیاست توسعه متوازن این است؟

منبع: خبرگزاری پژواک

خواننده گرامی لطفاً نظرات خود تان را به یکی از طروق زیر ارسال بیفرمایید ،پس از تأیید ،نظر شما با اسم و نام خودتان در همین صفحه نمایش داده می شود:

الف)گزینه تماس بامن

ب) گزینه نظر بدهید

ج)پست الکترونیک [e-mail]