بخش دوم از سلسله نقدهای برحکومتداری، اداره محلی ولایت دایکندی
نقد وتأملی بر گزارش والی محترم ولایت دایکندی(قسمت سوم)
نویسنده:محمد فروغی
|
متن گزارش فساد اداری: 11 – تلاش های همه جانبه وپیگیری دوامدار در قسمت محو فساد اداری،
شفافیت در اجراات نهاد دولتی و تسریع در روند بررسی دوسیه ها درواحد دومی و سومی
نهاد های عدلی وقضای در سطح ولایت. |
در این بند از گزارش به موضوع محو فساد اداری، شفافیت در اجراات نهاد دولتی و تسریع در روند بررسی دوسیه ها درواحد دومی و سومی نهاد های عدلی وقضای در سطح ولایت پرداخته شده است .البته به زعم نگارنده بی انصافی است که برخی از برخورد های شما با متخلفین اجرایی درنظر گرفته نشود و اما سئوال مردم از شما این است که چقدر در زمینه فساد اداری موفق بوده اید ؟ آیا واقعاً فساد اداری در این ولایت به صفر رسیده است؟!
|
متن گزارش گزارش دهی: 12 – تدویر کنفرانسهای سالانه گزارش دهی حکومت به ملت با حضور داشت وکلای ولسی جرگه ، نمایندگان جامعه مدنی، شورای علما، حقوق بشر، شورای ولایتی، مسولین دولتی، نمایندگان شورا های انکشافی مرکز و ولسوالیها، نمایندگان رسانه ها که از سال 1388 – 1391 بصورت دوامدار برگزار و در سال های 1390 و1391 از طریق رسانه های محلی بصورت زنده ومستقیم پخش گردیده است. |
دراین قسمت از گزارش به مسأله ی تدویر کنفرانسهای سالانه گزارش دهی حکومت به ملت با حضور داشت وکلای ولسی جرگه ، نمایندگان جامعه مدنی، شورای علما، حقوق بشر، شورای ولایتی، مسولین دولتی، نمایندگان شورا های انکشافی مرکز و ولسوالیها، نمایندگان رسانه ها اشاره دارد. سئوال نگارنده ومردم از شما این است که آیا در این کنفرانسهای سالانه گزارش دهی حکومت به ملت، عاملین و مقصرین نسبت به بودجه های انکشافی سالهای 88-89-90-91به مردم معرفی شده است ؟ ایا عاملین فرصت سوزی ها در این سه و چهار سال اخیر که بهترین فرصت های طلایی برای مردم ما در زمینه اعمار و نو سازی بحساب می آمد ، به مردم معرفی شده است؟ آیا به مردم صادقانه، چهره های سیاسی و قدرت طلبی که مردم را قربانی منافع حزب و اقوام شان ساخته، به مردم معرفی شده است؟ آیا به مردم پیام رسانی شفاف در خصوص اینکه مقامات سایر ولایت ها، سالانه علاوه بر بودجه عظیمی انکشافی سالانه ،میلیون ها دالر دیگر را در سایه ی دیپلماسی فعال از کشورهای خارجی برای بازسازی، اعمار و توسعه سیاسی ،اقتصادی،و فرهنگی ولایت شان جذب می کند رسانده شده است که چرا اینگونه کار ها در این ولایت صورت نمی گیرد؟ آیا شفافیت حسابدهی حکومت به مردم وجود داشته ؟ آیا به مردم معلومات داده شده اند که با بودجه های انکشافی چه مقدار کارهای در عرصه ی باز سازی و نو سازی انجام گرفته است؟ آیا به میزان کم کاریهای مقامات ولایت و وکلایی دایکندی به مردم چیزی بیان شده است؟!!
|
متن گزارش برگزار اجلاس و ارتباط با مردم 24 – ارتباط دوامدار اداره ولایت با شورای ولایتی، شورای علما، جامعه
مدنی، حقوق بشر،شورا های زنان، متنفذین قومی وملا امامان مساجدکه زمینه ساز
حکومتداری بهتر،تامین امنیت،جلب رضایت واعتماد ملت نسبت به دولت گردیده است. |
در این بخش از گزارش به مسأله ی ارتباط دوامدار اداره ولایت با شورای ولایتی، شورای علما، جامعه مدنی، حقوق بشر،شورا های زنان، متنفذین قومی وملا امامان مساجد اشاره دارد. در این خصوص نکات چندی را به سمع شما خوانندگان محترم می رسانم:
اولاً بدون تردید برگزاری جلسات جزء جدائی ناپذیر دنیای سازمانی ما است. و امّا این نکته را نباید از مد نظر دور داشت که بر گزاری جلسات هم می‌تواند به یاری مدیران بشتابد و راهگشا باشد و هم می‌تواند بهترین فرصت ها و ساعات کاری آنها را هدر دهد،لذا بر اساس رهنمون دانش مدیریت و تجربه مدیران موفق علیرغم این که در نظام اداری ما برگزاری تعداد جلسات به عنوان یکی از شاخص‌های موفقیت در ارزیابی عملکرد تبیین شده است ،باید تا حد امکان از تشکیل جلسات خودداری گردد و سعی گردد مسائل از راههای کم هزینه‌تری حل و فصل شود .و اگر مجبور به تدویر جلسه و نشستی هستیم، میبایستی به منظور وصول اثر بخشی نشست ،جلسه برنامه ریزی شده و هدفمند باشد و پاسخ شفاف از چرایی جلسه داشته باشیم .و به طور معمول یکی ویا چند تا از اهداف ذیل در یک جلسه تعقیب می شود:
1- اشتراک تجربه
2- کسب اطلاعات از دیگران
3- دادن اطلاعات به سایر افراد
4- آموزش تحرک ذهنی برای نظریه‌های جدید
5- حل مشکلات و مسایل
6- ارزیابی پیشنهادات
7- تصمیم‌گیری
8- طرح شکایات
9- پند گرفتن
10- به دیگران پند دادن
11- بالا بردن روحیه گروه
12- تعیین هدف / تاریخ اتمام کار
13- مشورت برای نحوه استفاده از سود حاصله
14- دعوت به همکاری
15-شناسای موانع و عبور از آن
16-جهت اخذ موافقت
17-سایر موارد
ثانیاً بر اساس معلومات دقیق، در این که مقام ولایت جلسات و نشست های زیادی باشورای ولایتی، شورای علما، جامعه مدنی، حقوق بشر، شورا های زنان، متنفذین قومی وملا امامان مساجد داشته در این تردیدی نیست اما سخن در این است که این جلسات به چه میزانی هدفمند و هدایت شده بوده است؟ چه تأثیر در حل مشکلات اساسی این ولایت داشته است؟ متأسفانه جواب چندان خوشایند نیست برای این که نوعاً جلسات برنامه ریزی شده و هدفمند نبود است ، بیشتر سمبلیک و حاشیه ی بوده است، خودم که از نزدیک شاهد چندین نشست علما و مردم با مقام ولایت بودم ،چیزی جز اتلاف وقت مشاهده نکردم و افراد ملاقات کننده برای این که والی را از خود خشنود سازند بیشتر به مزاح و مدح می پرداختند و این وضعیت خیلی برای من مایه ی تأسف بود و یا به مسایل حاشیه ی و جزئی پرداخته می شد که به لحاظ مدیریتی ارزشی نداشت.
ثالثاً یکی از اشتباهات بزرگی مدیران عالی در ولایت دایکندی، جزئی پردازی و غفلت از کارهای اساسی است واین وضعیت را من از نزدیک مشاهده کردم که مدیران تمام ساعات کاری شان را بجای پرداختن به مسایل استراتژیک، و تصمیم گیری های کلان و حل مسایل اساسی ، به دید و بازدید و ملاقات افراد و احیاناً حل مسایل جزئی سپری می نمایند. که این أمر خود یکی از عوامل مهم ضعف عملکردی اداره محلی دایکندی به حساب می آید .
رابعاً یکی دیگر از اشتباهات فاحش مدیران عالی و میانی در این ولایت نداشتن "مدیریت زمان " است، قبل از آن که به اصل مطلب اشاره نمایم ابتدا مدیریت زمان را تعریف می کنم .مدیریت زمان عبارت است از استفاده مطلوب از زمان برای اجرای برنامه‌ها و فعالیت‌ها ، متناسب با اهدافی که داریم .
متأسفانه انچه که ارزش ندارد برای عالجنابان زمان و فرصت ها است که مثل ابر بهاری می گذرد بدون این که کوچکترین بهره داشته باشند در حالی که استفاده مؤثر و اثربخش از زمان ضرورتی اجتناب ناپذیر برای موفقیت در عرصه کار و حکومتداری است.و بدون آن مشت در هوا کوبیدن است.
|
متن گزارش آمریت تجارت وصنایع 17 – بر اثر تلاشهای همه جانبه وپیشنهاد اداره ولایت دایکندی و موافقه وزارت محترم تجارت وصنایع ، آمریت تجارت وصنایع در سال 1391 در ولایت دایکندی فعال گردیده است. |
در این بخش از گزارش به فعال شدن آمریت تجارت وصنایع در سال 1391 در ولایت دایکندی اشاره شده است. نکته که در این جا قابل ذکر است این است زمانی فعال شدن نمایندگی ها و آمریت های وزارت خانه ها و دیگر سازمان ها ی کشور برای یک منطقه ی با اهمیت است که ثمره ی برای آن منطقه داشته باشند، و اگر نه صرف ایجاد نمایندگی و آمریت وزارت خانه ها و سازمان ها ارزشی نخواهد داشت. بر اساس معلومات دقیق متأسفانه آمریت های وزارت خانه ها و دیگر سازمان های مستقر درمرکز ولایت دایکندی به اندازه بی خاصیت و ناکار آمد است که حتی قادر به ساخت نشیمنگاه های خودش هم نبوده است و از همین رو در قلعه های گیلی به صورت کرایه ی روز و شب را سپری می کنند تا کنون حضور آنان هیچ ثمره ی برای این ولایت نداشته است و مردم ما از آن ها فعالیت و اقدامات عملی در راستای رفع مشکلات این ولایت را دارند و اگر نه مردم عاشق چشم و رویی آنان نیستند تا به دیدن چهره های انان خشنود گردد
|
رفع خشونت علیه زنان 55 – در نتیجه سعی و تلاش اداره مقام ولایت کنفرانس محو خشونت علیه زنان و نقش علما در کاهش آن در ولایت دایکندی در سال 1390 برگزار شد 8 – برگزاری کنفرانس انکشافی تساوی جندر در سال 1389 با حضور داشت مهمانان داخلی وخارجی در ولایت دایکندی |
در این قسمت از گزارش به مسأله ی محو خشونت علیه زنان و تساوی جندر در سال 1389 اشاره شده است دراین خصوص چند نکته یاد آوری می شود:
اولاً مشکل مردم دایکندی مسایل چون خشونت علیه زنان، تساوی جندر، توسعه سیاسی، مواد مخدر، امنیت، و... نیست ،پس لطفاً با کلمات با مردم بازی نکنید به جای شعار عمل نمایید . مردم را سرگرم مسایل حاشیه ی و واهی ننمایید .امروز مردم دایکندی ده ها مشکل ضروری و اساسی تر مانند نبود راههای مواصلاتی ، نبود برق ،نبود آب بهداشتی،نبود مرکز صحی،نبود تعمیر آموزشی ،نبود یک شهرک و... دارد. فرصت وامکانات موجود را در کار های اساسی و زیر بنایی اختصاص دهید که حد اقل،یک گره کوچک از مشکلات مردم حل گردد.البته این سخن به معنایی این نیست که موضوعات چون خشونت علیه زنان، تساوی جندر،توسعه سیاسی ،مواد مخدر، امنیت اهمیت ندارد بلکه منظور این است که این ها اولویت اول نیست .مردم که درنیازها اولیه و ضروری خویش مانده اند و آن زمان ما ازتوسعه ی سیاسی و تساوی جندر برای آن ها سخن بگوییم،و این کار نزد سیاسیون اطراف ما و عقلا، مضحک و خنده آور است ،بدون شک این أمر نشان از نپختگی و عدم بلوغ سیاسی و عدم درک مسئولان اجرایی ولایت دایکندی دارد .
ثانیاً در این گزارش سخن از کاهش و محو خشونت علیه زنان است اما گزارش های روز مرّه و صفحه حوادث، روز نامه های کشور و گزارش های خبری، خلاف این را اثبات می کند. من در این جا از باب شاهد مدعی به یک گزارش که در روزنامه یادگار افغان مورخ14/10/1391منتشر گردیده است اکتفا می کنم در این گزارش مسوولان دفترکمیسیون مستقل حقوق بشر درولایت دایکندی از افزایش پنجاه درصدی آمارخودکشی زنان دراین ولایت خبر دادند. محمدجواد دادگر، رییس دفترکمیسیون مستقل حقوق بشر درولایت دایکندی میگوید که درجریان سال جاری (1391)، بیش از 31 مورد خودکشی دراین اداره ثبت شده است.
ثالثاً اذعان نگارنده بر این است که ریشه بسیاری از این خشونت ها به وضعیت بد معیشتی ،بیکاری و فقر شدید بر می گردد لذا اگر می خواهیم خشونت علیه زنان کاهش پیدا نماید باز هم میبایستی توجه به وضعیت اقتصادی مردم گردد.
|
محیط زیست: 50 – با تلاش اداره ولایت وریاست حفاظت محیط زیست برگزاری اولین
سمینار “علمی محیط زیست “تهدیدها وراهکار ها” در سال 1390 برگزار شد. |
در این قسمت به موضوع محیط زیست پرداخته شده است اما در این خصوص دو نکته را یاد آور می شوم
اولاً مسأله ی حفاظت از محیط زیست برنامه و راهکار عملی می خواهد و طرح مباحث نظری حول این مسأله خوب است و امّا کافی نیست ،لذا ایجاد سرویس های بهداشتی و توالیت به منظور رفع آلودگیها ی مشمئز کننده اطراف شهرنیلی و اطراف بازارهای ولسوالیها نیاز به برگزاری کنفرانس و سمینار علمی ندارد یک مقدار تعهد و مسئولیت پذیری می خواهد.
ثانیاً آلودگی های زیستی در مرکز این ولایت و ولسوالیها معلول بی کفایتی شاروالی و نهاد های ذیدخل در اداره محلی
دایکندی میباشند، وضعیت موجود در شهرنیلی مایه ی شرمندگی مسئولان مربوطه می باشد،
شاید میهمانان و اشتراک کنندگان در سمینار مذکور با دیدن آن الودگیهای شدید متوجیه
این امر گشته باشند.
|
متفرقه: 20 – با تلاش همه جانبه ولایت (5) دوسیه حقوقی که از طرف محاکم نهایی
شده بود وبه دلایلی تطبیق نمیشد،توسط 10 – تدویر سلسله ورکشاپ های ارتقای ظرفیت درمرکز ولایت و ولسوالی ها در سال های 1389-1390 -1391 برای مامورین خدمات ملکی واحدهای دومی و سومی.
|
در خصوص بندهای فوق به ذکر این نکته اکتفا می کنم که بندهای فوق از محتوایی قابل توجهی برخوردارنیستند بیشتر مسایل حاشیه ی اند لذا قابلیت گزارش به عنوان دستاورد های سه ساله ندارد.
جمع بندی :
با توجه به محتوایی این گزارش، متأسفانه دستاوردی قابل توجهی مشاهد نمی گردد و بدنه ی اصلی این گزارش بیشتر بر جنبه تبلیغاتی، حاشیه ی بهت غرض انحراف افکار عمومی استوار است. و این گزارش حکایت از این واقعیت دارد که از فرصت ها ،امکانات و منابع بدرستی و بهینه استفاده نشده است ، حال این پرسش مطرح است مسئول و پاسخگوی به هدر رفتن حدود صد میلیون بودجه انکشافی مصوب بین سالها ی88-91 و از دست رفتن بهترین فرصت های که در ظرف این سه سال وجود داشت، کدام شخص و مقام مسئول می باشند؟
در پایان چند نکته را خدمت خوانندگان ، مدیران و مسئولین محترم این ولایت عرض می کنم:
اولاً نکات بیان شده در این نوشتار به معنای این نیست که مقام ولایت جناب آقای ارزگانی و همکاران محترم شان هیچ کاری مثبت نداشته است، بلکه سخن این است که کارهای انجام شده توسط والی محترم و همکاران وی با توجه با فرصت ها ،امکانات و ظرفیت های موجود در حد انتظار نبوده است ،و اگر وی و همکاران شان تلاش بیشتر می کردند و از امکانات و فرصت ها به شکل بهینه استفاده می کردند ما امروز شاهد چهره ی دیگری از دایکندی بودیم.
ثانیاً غرض از این نوشتار سیاه نمای و یا تخریب چهره های مسئولین و مدیران این ولایت نیست ،امید وارم که این نوشتار حمل بر غرض ورزی نگردد،بلکه این قلم به جز از مصالح مردم، چیز دیگری را مد نظر نداشته است.
ثالثاً در این نوشتار کوشش بر این بوده است که جانب عدل و انصاف ، کرامت و حرمت مسئولان رعایت گردد و به هر حال معتقدم نوشتار بدون عیب مانند انسان بدون عیب است همان طورکه انسان بدون عیب به استثنای حضرات معصومین (ع) وجود ندارد و نوشتار بدون عیب نیز چنین است لذا این نوشتار به زعم نگارنده عیب و نقص های خودش را دارد و با آغوش باز از هر نقدی استقبال می کنم.
خواننده گرانقدر: لطفاً نظرات و پیشنهادات خودتان را با ما از طروق زیر در میان بگذارید:
الف )پست الکترونیک: sinaali36@gmail.com
ب)از طریق گزینه تماس با من
ج)از طریق گزینه نظر بدهید
من با شما موافقم ودرست می فرمایید