جنرال محمد موسی خان هزاره

جنرال محمد موسی خان هزاره

جنرال محمد موسی خان هزاره

جنرال محمد موسی خان هزاره فرزند سردار یزدان بخش در سال ۱۹۰۸ م. در شهر کویته دیده به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی خود را در لیسة عالی سیندیمن که در آن زمان بهترین مرکز آموزشی general_musa_hazaraبود و فارغان آن مهمترین مقامات حکومتی را احراز می کردند، موفقانه به اتمام رساند. جنرال محمد موسی در سال ۱۹۲۶ که به سن ۱۸ سالگی رسیده بود شامل ارتش شد. او از برکت هوش و ذکاوتی که داشت در سال ۱۹۳۲ در اکادمی نظام اندین، برای آموزش نظامی شامل شد و پس از پایان نمودن این دوره آموزشی در سال ۱۹۳۲ بحیث افسر کمیشنر انتخاب گردید. جنرال موسی برای مدت تقریباً سه سال به وزیرستان برای اجرای وظیفه فرستاده شد.

او در سال ۱۹۴۰ که یک کپتان در ارتش بود در کشور های سودان، اریتره و مصر اجرای وظیفه نمود. پس از برگشت از آنجا شامل استاف کالج گردید و در اثر لیاقت و شایستگی که از خود نشان داد در پست های مهم نظامی گماشته شد.

پس از به وجود آمدن پاکستان در مقامات نظامی و ملکی ذیل به اجرای وظیفه پرداخت :

۱_ بحیث افسر جنرال استاف در لاهور خدمت کرد.

۲_ در دسمبر ۱۹۴۷ به رتبه برگیدیری ترفیع نمود.

۳_ در سال ۱۹۵۰ به مقام میجر جنرال ترفیع نمود.

۴_ در اکتوبر ۱۹۵۸ به جای ایوب خان به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش انتخاب شد و تا هشت سال بطور شایسته ارتش پاکستان را اداره و رهبری نمود.

۵_ در سپتامبر ۱۹۶۶ که از فوج باز نشسته شده بود در پاکستان مغربی به حیث گورنر ایفای وظیفه نمود.

۶_ در ۳۰ دسامبر ۱۹۸۵ به حیث گورنر بلوچستان مقرر گردید و در سال ۱۹۸۸ در دوران خدمت دیده از جهان فرو بست.

جنرال موسی در طول حیات خود از خویش هم توان و مهارت نظامی نشان داد و هم لیاقت اداری. او در اثر مهارت و کاردانی نظامی که داشت به سرعت مراحل ارتقا و ترفیع را پیمود تا به بالا ترین مدارج نظامی یعنی رئیس ستاد مشترک ارتش خود را رساند و در وقتی که به کار های اداری در مناصب ملکی به حیث گورنر برگزیده شد، از خود لیاقت اداری را نشان داد و قلمرو خود را به نحو شایسته ای اداره نمود.

این بود فشرده ای از زندگی جنرال محمد موسی خان هزاره ، اما آنچه مهم است و مبنای شناخت این شخصیت تاریخی می گردد جمع آوری تجربه های او در امور نظامی است. ما باید بدانیم که او چگونه شخصیت نظامی خویش را پرورش داد؟ چه فراز و نشیبی را پیمود؟ چه مشکلات و موانعی را پشت سر گذاشت و در قبال مشکلات چگونه عکس العمل نشان داد؟ بالاخره ما باید بدانیم که او نسبت به ارتش چه دید و نگاهی داشت، و کدام ارتش در نظر او مصداق ارتش ملی بود، دانستن امور فوق است که ما با عمق شخصیت و نحوة تفکر او راجع به امور نظامی آشنا می گردیم و از آن برای کارهای خویش در این زمینه مایه می گیریم، امیدواریم که در سایة تلاشهای نسل جوان ما در آینده چنین کاری صورت بگیرد اکنون می رویم سراغ دید و نگاه او نسبت به ارتش.

نگاه جنرال موسی راجع به ارتش ملی

ما جنرال موسی را از نزدیک ندیده ایم و راجع به ارتش ملی با او مصاحبه نکرده ایم، اما چیزی را که از آگاهان امور شنیده ایم، حاکی از دید ویژه ی او نیست به ارتش است. به نظر جنرال موسی عمق استراتژی ارتش را ملت می سازد. ارتش ملی چون دارای انگیزه ها و باور های ملی است، نه انگیزه ها و باور های قومی، حزبی و جناحی، به ملت تکیه می کند، نه به حزب، جناح و قوم خاص. به نظر او در ترکیب ارتش ملی با تناسب لیاقت و شایستگی باید عناصری از تمام شهروندان وجود داشته باشد، در غیر این صورت ارتش مصداق ملی بودن خود را از دست می دهد.

جنرال موسی همانطور که بر ملی بودن ارتش تکیه می کرد و می گفت ارتش باید از گرایشهای غلیظ سیاسی و قومی فارغ باشد، بر مهارت و تخصص نیز تکیه می کرد. او معتقد بود ارتش باید مهارت و تخصص لازم را داشته باشد. مهارت و تخصص در پر تو تحصیلات اکادمیک به وجود می آید. تمام افراد بویژه افرادی که به بدنة اصلی و محوری ارتش جذب می شوند باید تحصیلات اکادمیک داشته باشند، تا هم نظم و نسق ارتش افزایش یابد و هم از لحاظ علمی و فنی و توان رزمی و ارائه نقشة صحیح جنگی با ارتش های عصر برابری بکند. جنرال موسی مطابق اوضاع و شرایط آن دوره با آنکه بر نیروی انسانی کار آمد در ارتش تکیه می کرد به تخصص و ارتقای دانش نظامی باور جدی داشت. به نظر او افزایش تخصص و مهارت های رزمی کمبود نیروی انسانی را در قبال حریفی که نیروی انسانی وسیع را در اختیار دارد، جبران می کند، او همانطور که به ارتش ملی اعتقاد داشت و ارتش را بازوی پرتوان ملت می دانست، معتقد بود که ارتش مأموریت حراست از مرز ها را به عهده دارد و ارتش باید به گونه ی سازماندهی گردد که توان ایستاده گی در قبال تجاوزات خارجی را داشته باشد و از جان و مال و ابروی ملی در قبال تجاوزات خارجی دفاع نماید.

در اثر چنین دید و باور و تلاش بود که در پاکستان ارتش نیرومند به وجود آمد و با گذشت روزگار توان دفاعی و مهارت رزمی او افزایش یافت. هم اکنون پاکستان دارای بهترین ارتش در منطقه است. ارتشی که تمامیت ارضی پاکستان را نگه داشته و جلو تجاوز دیگران بر این خاک را گرفته اند. اگر مساعی افراد همانند جنرال موسی و دیگران نمی بود به یقین که ارتش پاکستان چنین درجه رشد را نمی پیمود.

منبع: وبلاگ کویته