چرا اسطوره شکنی ؟!!

تیری از خودی خائن قلب اسطوره ملت را نشان رفت

نویسنده کتاب موهن "اسطوره شکسته" بدون در نظر گرفتن جانب انصاف ومنطق با ادعای بررسی کارنامه سیاسی رهبر شهید مزاری با ناجوانمردی زیاد بدترین اهانت ها و رکیک ترین توهین ها را به رهبر شهید نسبت داده است.

                         

مزدور بی مزد بدنبال اسطوره شکنی

در شرایط که جامعه ی هزاره و شیعه بیش از صد سال در انزوای  سیاسی و اقتصادی بسر می برند و اکنون نیز مانند گذشته در سایه انحصار گرایی، دگرستیزی، بی عدالتی و توسعه نامتوازن و...حکمرانان با هزاران مشکلات دست و پنجه نرم می  کنند، اشتباه بزرگی است که بیایم از سنگر قلم، قلب مردم خودمان را نشان رفته، علیه اسطوره ها و شخصیت های دینی و تاریخی خودمان مطلب وهن آمیز بنویسیم، این امر اوج بی بصیرتی و کوته نظری را نشان می دهد ، تردیدی نیست هر حرکت که موجب تضعیف و اختلاف در جامعه هزاره و شیعه گردد درست آب در آسیاب دشمن ریختن است،نویسندگان که نوک قلم شان ذریه ی پیامبر اکرم وسادات را نشان رفته و همین طور بالعکس آن نویسندگان که نوک قلم شان علیه جامعه هزاره و شیعه در حرکت اند به یک میزان در اشتباه اند. در کتاب اسطوره شکسته نویسنده ی بدون در نظر گرفتن مصلیحت جامعه شیعه با ادعای بررسی کارنامه سیاسی رهبر شهید مزاری با ناجوانمردی زیاد بدترین اهانت ها و رکیک ترین توهین ها را به رهبر شهید نسبت داده است حال پرسش این است در شرایط که دیگران بدنبال اسطوره سازی و قهرمان پروری است چرا ما بدنبال اسطوره شکنی هستیم؟ چرا استعداد، وقت و توانمندی های خود مان صرف کارهای بی ارزشی می کنیم که کوچکترین نفعی  را برای جامعه بدنبال ندارد؟ آیا عاقلانه نیست که بیایم مهارت ها و توانمندی های نویسندگی خودمان را در راستای وحدت و یکپارچگی مردم مظلوم جامعه شیعه و افغانستان بکار گیریم؟آیا بهتر نیست که مهارت نویسندگی صرف بیرون رفت مشکلات جامعه گردد؟فافهم وتأمل