هنرهای دستی در دایکندی

هنرهای دستی در دایکندی

 

صنایع دستی زنان هزاره

ایده دریافت شده برای صنایع دستی هزاره جات در هزاره جات وقت کافی همراه نیروی کار برای تولید صنایع دستی وجود دارد. اول باید بازار یابی صنایع دستی بوجود بیاید. بوسیله بازار, انواع صنایع دستی هزاره جات موجب مشارکت بخشی خصوصی خواهد شد به نحوی که صنایع، جز اموال تجارت در بیاید. دوم صنایع دستی در هزاره جات رایج شود و در تقویت منابع طبیعی و اقتصاد زنجیره علم داشته باشد، مثلاً ترویج قالی با نخ پشم گوسفند محلی در منطقه بسیار مفید است، چون پشم قیمت واقعی را پیدا می کند و این موجب می شود مردم مالداری را گسترش بدهند با افزایش مالداری شیر زیاد می شود و در غیر آن کود حیوانی زراعت را نیز بارور می کند. برخی مصارف مثل هزینه علف را پشم بدست می آورد ولی در عین حال بازار کار از رسیدن پشم تا بافتن قالی نیز برای افراد بوجود می آید. اگر به جای طبراق از نمد ، گلیم و خورجین، کیف زنانه ساخته شود عین همین فعالیت را داراست. قطعاً راجع به گلم به خاطر ناتوانی در رقابت گلم با فرش قالینی، ماشینی بایدطرح و اندازه گلم و مورد کار برد آن به دقت تغییر داده شود و به جای فرش بزرگ دم دری و دم طاقی، فرش روی پله های ساختمان، روی میزی و روی تختی درست شود و آموزش طرح جدید و رنگ آمیزی صورت می گیرد و عین همین کار برای جاکت بافی دستی صورت بگیرد ولی در مجموع دستکش پشمی بهترین گزینه با توجه به بازار در زمینه تولید انبوه می باشد ولی در غیر آن قالی بافی یک نوع کار برای خانوده می باشد که به یک قسم به درآمد خانواده ها کمک می کند هر چند مواد آن از بیرون باشد، سایر صنایع دستی چون مواد واراداتی می باشد چندان به رشد اقتصاد کمک نمی کند فقط ارزش افزوده کار را بالا می برد. برخی صنایع مثل سفال گری تبدیل به کاشی و دباغی باعث اشتغال به چرم سازی می شود با توجه به منابع طبیعی منطقه بسیار با ارزش است، برخی منابع مواد منطقه یا ارزان و یا رایگان است مثل تولید انواع شگور، سپید و حصیر از نی گندم ، نخ و انواع سبد های گل و غیر از تال نیز منطقه را بارور می کند درقالی بافی در اکثر نقاط امکان ترویج را دارد لکن ضعف عمده آن، رنگ آمیزی و طرح بازاری می باشد، در سر جنگل به صورت آموزشی امکان پذیر است مشکل آموزش، رنگ، طراحی و نبود خط تولید است ولی در سایر مناطق که قالی به طور عام رایج نشده ولی در برخی مناطق رواج یافته است و همین موضوع ترویج آن را در تمام مناطق هزاره جات امکان پذیر می کند بنا بر این اولویت باید به طرح هایی داده شود که بر تقویت منابع اقتصادی، محلی و زنجیره دار کمک نماید. کرشنول بافی ( قلاب بافی ) و مکرومه بافی در هزاره جات کرشنول بافی و مکرومه بافی هریک از طریق مهاجرت راه پیدا کرده است. از طریق کرشنول بافی و مکرومه بافی انوع پشتی، جای نماز، دستمال دست و حوله رواج یافته است. بوسیله مکرومه بافی انواع سریخچالی، سربکسی و روی پشتی رواج یافته ولی بوسیله قلاب بافی انواع آویز نیز پدید آمده است نوعاً نخ آن از تار سوند استفاده می شود. و نسبت به کوچکی و بزرگی مدت ساخت آن فرق می کند. در عین حال انواع دستمال دست به خصوص دستمال دست حوله پت دار با سبک کرشنول بوجود آمده است ولی جاکت کرشنول بافی نیز رایج است و بهر سه نوع بافندگی در طرح و شیوه کار، مهارت هایی پدید آورده است.