آوازخوانان مشهور و نامدار دایکندی:

آوازخوانان مشهور و نامدار دایکندی

 

آوازخوانان مشهور و نامدار دایکندی:

با توجه به اینکه موسیقی و هنر آوازخوانی بر اثر سنتی بودن بیش از حد مردم، حرام پنداشته می شد و حتی مردم برعلیه کسانیکه روی به هنر موسیقی و آواز خوانی می آورند اقدامات عملی می کردند و دایما برعلیه چین افرادی توطئه می نمودند بازهم ما افراد را داریم که در عالم موسیقی و آواز خوانی شهره جهان است و از افتخارات ملت و مردم خود.

الف: سرور سرخوش:

سرخوش بیش تر بخاطر آهنگ های انقلابی و حماسی اش مشهور است. او پایه گزار موسیقی در دایکندی است و با دمبوره اش سالها دل مردم را شاد نموده است.

ب: داوود سرخوش:

او معروف به سلطان دمبوره است. داود سرخوش، هنرمندی با استعدادهای سرشار،‌ در سال ۱۹۷۰ میلادی در ولایت مرکزی دایکندی چشم به جهان گشود. وی در سن نه سالگی به سرودن شعر و در هفده سالگی به نواختن دمبوره و آواز خواندن شروع کرد. او در مدت کوتاهی به کمک برادر بزرگتر خود سرور سرخوش دمبوره هزارگی را آموخت و هارمونیه را نزد مرحوم ارباب علی خان، کمپوزر پاکستانی از ایالت سند، فرا گرفت.

در شرایطی که موسیقی افغانی به دلیل ستم و استبداد بنیادگرایان در تاریکی فرو رفته بود، داود سرخوش این هنر را با خواندن آهنگ هایی که از حس وطن پرستی و رنج غربت الهام می گرفت، جان تازه ای بخشید. آهنگ های وی تجاری نبود، بلکه انعکاس هنری از غم غربت و طعم تلخ زندگی در مهاجرت برای میلیون ها مهاجر افغان در سراسر جهان بود؛ هزاران مهاجری که به کنسرت های داود سرخوش می شتافتند تا فرهنگ و تجربه مهاجرت و دوری از وطن را با او قسمت کنند و برای لحظاتی با وی خوشحال باشند.

آثار هنری:‌

تاکنون، داود سرخوش پنج آلبوم از آهنگ هایش را منتشر کرده که تقریبا در همه سی دی و کست فروشی های افغان ها در سراسر جهان می تواند یافت شود. اولین آلبوم داود سرخوش به نام “سرزمین من”‌ در سال ۱۹۹۸ در انگلستان منتشر شد. مدت کوتاهی بعد از آن، در سال ۲۰۰۰‌ آلبوم دومش تحت عنوان “پری جو” و سومین آلبوم سرخوش “سپید و سیاه”‌ نیز در سال ۲۰۰۴ برای عموم عرضه شد. چهارمین آلبوم سرخوش تحت عنوان “مریم” در سال ۲۰۰۸ در دانمارک و پنجمین آلبومش بنام “بازی” در سال ۲۰۱۰ در شهر ملبورن استرالیا منتشر شد.

امروز داود سرخوش به عنوان هنرمندی توانا و یکی از سرشناس ترین چهره های هنری کشور شناخته می شود. داود سرخوش با نیکزاد سرخوش ازدواج کرده است و آنها سه پسر به نام های صبور، ذوالفقار و یاسر دارند.(منبع:نگارستان، مترجم علی بهرامی ،به نقل از: سایت داودسرخوش)

ج: سید انور: سید انور بیشتر با آهنگ های عامه پسند مشهور شده است. او در ایران در بین مهاجرین، به جوانان دور از وطن آهنگ سفارشی می خواند. او اکنون در کابل است و همچنان به فعالیت هنری خود ادامه می دهد.

د: خیرعلی شهرستانی: وی از شهرستان دایکندی است. در آهنگ های این هنرمند فولکلور بیشتر از عنعنات و رسم و رواجهای نا پسند جامعه انتقاد شده است.

ه) صفدر خیر علی

صفدر خیرعلی، آوازخوان و دمبوره نواز در قریه “کلیگو” سنگتخت ولسوالی سنگتخت ولایت دایکندی در مزکر افغانستان به دنیا آمده است. نامش صفدر و خیرعلی نام پدرش بود.بعد به صفدر خیرعلی Safdar Khair Ali 1شهرت یافت. تاریخ تولدش را کسی دقیق به یاد ندارد ولی می‌گوید که حدوداً در سن هشتاد سالگی چشم از این جهان فرو بسته است. او قبل از مهاجرت در دربار خوانین محلی چون حیدرخان و ارباب کریم خان نوکری کرده است.

هنرمند هنجار شکن

صفدر خیرعلی هنرمند هنجار شکن بود. در دیداری که در تهران با او داشتم گفت که بعد از فوت پدرم سر قبرش رفتم و یک کُوک مست دمبوره زدم و به روحش نثار کردم.

محمد نعیم واثق باشنده سنگتخت نیز در مورد هنجار شکنی صفدر گفت: صفدر خیرعلی در قبرستان ” ادِیره دان قرامد” سر قبر پدرش می‌رفت و یک کُوک دمبوره می‌زد و بعد به روح پدرش نثار می‌کرد.” او از مهارتهای صفدر خیرعلی می‌گوید که بر زین اسب در حال رفتن می‌ایستاده و یا چهار زانو دمبوره می‌نواخته و رقص می‌کرده است.

صفدر خیرعلی قبل از مهاجرت به ایران در قریه “دان راه نو کلیگو” سنگتخت زندگی می‌کرد. علاوه بر دمبوره و آوازخوانی ‘چنگ’ می زده. او در نزد هنرمندی به نام “شاه لالَی” نواختن دمبوره را آموخت.قبل از سالهای ۱۳۵۷ خورشیدی آتن ملی(رقص ویژه‌ای در افغانستان) را با آهنگ دمبوره در مراسم و مجالس رسمی رهبری می‌کرده‌است. صفدر با زن نابینای ازدواج کرد و از وی فرزندی به جا نمانده‌است.

صفدر در سال ۱۳۵۹ به ایران مهاجرت کرده و در حومه تهران مسکن گزیده و در سال ۱۳۹۱ در دنیای غربت چشم از جهان پوشیده‌است.(منبع:نگارستان)

و) روف سرخوش

روف سرخوش فرزند سرور سرخوش که در سال 1351 در قریه بندر ولسوالی بندر ولایت دایکندی دیده به جهان گشوده است. وی متأهل  و دارای یک فرزند پسر به اسم متین می باشد.

روف سرخوش از همان آوان کودکی تمایلی خاصی به نواختن داشت و این آرزویش را زمانی بدست می آورد که با کاکایش داود سرخوش دیار غربت را پیشه می کنند و ایشان در کنار تحصیلاتش به ریشته ژورنالیستی در کشور ترکیه به نواختن آلات موسقیی فولکلوریک و محلی هزاره ای می پردازد تا اینکه تحصیلاتش را در رشته ژورنالیزم در کشور ترکیه به اتمام میرساند.

وی نخستین آهنگی را که خوانده از پدر مرحومش سرور سرخوش بود که در سال 1385 در شهر کابل به نام پیغام محبت” اجرا کرده است.

او حدود سه البوم دارم که تمامش بصورت زنده سروده شده (در کنسرت ها بوده ) ولی تعداد آهنگ هایش بیشمار است.( منبع:اخبار افغانستان)